उनी दरबारका प्रेमीहरूसँग संलग्न थिए, कथित रूपमा उनीहरूको कान्छो सौतेनी भाइ र प्रतिद्वन्द्वी mostbet बोनसहरू ब्रिटानिकसलाई मार्दै, जब महिलाले उनीहरूको स्वतन्त्रता सीमित गर्ने धम्की दिएकी थिइन्। उनी एक महान पागल मेगालोमनियाक थिए जसले आवश्यकतामा आफ्नो लाड गर्ने क्षमताको दुरुपयोग गर्थे। तर गायसले पछि आफूलाई खराब सम्राट मात्र होइन तर पागल सम्राट साबित गरे, सम्भवतः मिर्गी रोगको कारण मानसिक रोगको कारण। त्यहाँ एक सामान्य खुशीयाली छ, किनकि गायसले पहिले आफ्नो बुबाको उल्लेखनीय साहस र नैतिकता प्रदर्शन गरेका थिए। टाइबेरियसको मृत्यु भएपछि, क्याप्री टापुको विभाजनबाट जीवन शैली र शासन गर्ने तरिका, थोरैले मात्र उनको मृत्युमा शोक गरे।
जब महान थियोडोसियसको मृत्यु भयो, उनका छोरा आर्केडियस पूर्वमा र होनोरियस पश्चिममा थिए। थियोडोसियस भ्यालेन्टिनियनभन्दा तलका एक प्रमुख पदका जनरलका नयाँ व्यक्ति हुन् र उनको आफ्नै सैन्य समुदाय थियो। थियोडोसियन राजवंशले पूर्वमा साम्राज्यवादी शक्तिलाई सुदृढ पारे, जसले बाइजान्टिन साम्राज्य बन्न सक्ने एउटा शक्तिशाली कारण स्थापित गर्यो। यद्यपि, पूर्वमा थियोडोसियसले युजेनियसलाई स्वीकार गरेनन्, जब उनले आफ्नो जवानलाई पश्चिममा सम्राटको रूपमा स्थापित गर्ने योजना बनाएका थिए। म्याग्नस म्याक्सिमसको मृत्यु पछि ३८८ मा पूर्वका नयाँ सम्राट थियोडोसियसले उनलाई यो क्षेत्र फिर्ता लिएका थिए। म्याग्नस म्याक्सिमस रोमन बेलायतमा एक प्रहरी अधिकारी थिए जसलाई ३८३ मा उनका सेनाहरूले सम्राट घोषित गरेका थिए, र त्यसपछि गाउलमा, ग्रेटियनलाई युद्धभूमिमा जितेर।
पछि पूर्वी सम्राटहरू (४५७–
अगस्टसबाट सुरु गरेर, १४५३ मा साम्राज्यको विलुप्ततासँगै धेरै रोमन राजाहरूको नयाँ नाममा इम्पेरेटर देखा पर्यो। २७ ईसा पूर्वदेखि २८४ सम्म रोमन साम्राज्यको प्रारम्भिक अवधिलाई राजकुमार भनिन्छ। जुलियस सिजरले तानाशाहको उपनाम पाए, जुन रिपब्लिकन रोममा एक स्थापित र पुरानो पद थियो। पुरातन रोमीहरूले रेक्स ("राजा") उपनामलाई घृणा गर्थे, र गणतन्त्र कानूनको नयाँ संस्करण र बहाना कायम राख्नको लागि यो सरकारी अधिराज्यको लागि महत्त्वपूर्ण थियो। पारस्परिकतामा, त्यस्ता शासकहरूले आफ्नो मातृभाषामा युरोपेली सहकर्मीहरूलाई समान शीर्षकहरू प्रदान गर्न सक्छन्। सम्राटको कडा अवधारणा भित्र, यो एक हो कि एक उत्साही सम्राटको कुनै पनि अन्य शासकको श्रेष्ठतालाई जनाउने सम्बन्ध हुँदैन र सामान्यतया एक वा बढी देशहरूमा शासन गर्दछ।
डायोक्लेटियन (२८४-३०५ ईस्वी)
यसको अतिरिक्त, यी सामान्यतया यसका सिपाहीहरूद्वारा घोषित गरिन्थ्यो वा सिनेटबाट शाही शीर्षकहरू सहित राखिन्थ्यो, कहिलेकाहीं एकअर्कालाई। थप रूपमा, यसले प्रिन्सेप्स सिनेटस, कन्सुल र पोन्टीफेक्स म्याक्सिमसको रूपमा गणतन्त्रात्मक शीर्षकहरू प्रयोग गर्थ्यो। उनको पालमा कुनै पनि उत्तराधिकारीलाई पूर्व पश्चिमी रोमन सम्राट बनाउन सिफारिस गरिएको छैन। उनी नवौं सहस्राब्दीमा चार्लेमेन सम्म रोममा राज्याभिषेक गरिएका पूर्व सम्राट थिए।
रोमका चार उत्कृष्ट सम्राटहरू
उनले आफ्नी छोरी (राजकुमारी भिक्टोरिया, जो आफ्नो शासनकालको जर्मन सम्राटको नयाँ जीवनसाथी थिइन्) प्रदान गरिन्। बेलायती राजाहरूले सम्राटको नयाँ पहिचान राजवंश श्रृंखलामा राखेका थिए जब भारतको महारानी शब्दलाई रानी भिक्टोरियाको रूपमा स्थापित गरिएको थियो। यो क्याथरिन अफ आरागन र अंग्रेजी सुधारको पछिल्लो विघटनको सन्दर्भमा हो, त्यसैले तपाईंलाई जोड दिन सकिन्छ कि इङ्गल्याण्डले कहिल्यै पोपको नयाँ अर्ध-साम्राज्यीय भनाइलाई मान्यता दिएको थिएन। महारानी माटिल्डा (११०२–११६७) केवल "सम्राट" वा "महारानी" भनेर चिनिने अंग्रेजी राजा हुन्, तर उनले पवित्र रोमन सम्राट हेनरी पाँचौंसँगको विवाहको कारणले उनको नाम पाएकी थिइन्। १०६६ भन्दा पहिले इङ्गल्याण्डकी रानीको कुनै समान पहिचान थिएन, र सम्राटहरूले आफ्नो खुशीमा आफैंलाई स्थापित गर्ने निर्णय गर्थे।
- औलस भिटेलियस, जुलाई-डिसेम्बर ६९ ले – पाँच सम्राटहरूको १२ महिना भित्र अन्य छोटो समयका लागि बसेका सम्राट।
- कुनै समयमा उनले लिसिनियससँग सामना गर्न ७०,००० मानिसहरू जम्मा गरे तर, त्जिरालमको लडाईंमा उनी पराजित भए, जसले गर्दा उनलाई भाग्न दबाब दिइयो।
- उनी सम्राट टाइटसकी कान्छी बहिनी र सम्राट भेस्पासियनबाट टाढाको मान्छे थिइन्।
कोलम्बियापूर्व दक्षिण अमेरिकी शासकहरू जसलाई सामान्यतया सम्राट भनेर सम्बोधन गरिन्छ, इन्का साम्राज्य (१४३८–१५३३) का नयाँ सापा इन्का थिए। नाममात्र समानताको बावजुद, टेनोच्टिट्लानले पछि राज्यमा एक उत्कृष्ट वास्तविक प्रमुख भूमिका खेले, सम्भवतः त्लाकोपान र टेक्सकोकोका सम्राटहरूले टेनोच्टिट्लानको उत्पादक सर्वोच्चता स्वीकार गर्छन्। त्लाटोआनी "वक्ता" को लागि एक विश्वव्यापी नाहुआटल शब्द हो; यद्यपि, धेरैजसो अंग्रेजी अनुवादकहरूले आफ्नो अनुवादको लागि "राजा" प्रयोग गर्छन्, त्यसैले हुई त्लाटोआनीलाई सर्वोच्च रानी वा सम्राटको रूपमा प्रस्तुत गर्छन्। कोलम्बियापूर्व उत्तर अमेरिकी शासकहरू जसलाई सम्राट भनिएको थिएन, तिनीहरू मेक्सिकोका टेनोचिट्लान, त्लाकोपान र टेक्सकोको राज्यका नयाँ ह्युए त्लाटोआनी थिए, जसलाई उनका साझेदारहरू र सहायक नदीहरूले नयाँ एज्टेक राज्य (१३७५–१५२१) भनेर चिनिन्छ। स्पेनका राजा चार्ल्स १ को शासनकालमा दुवैलाई पराजित गरिएको थियो, जो एज्टेकहरूको शासनकालमा पवित्र रोमन राज्यका सम्राट थिए र इन्काहरूको शासनकालमा पूर्ण रूपमा सम्राट थिए। सर्बियाली साम्राज्यको पहिचानमा "ग्रीक" शब्दले ग्रीक भाषीहरूको प्रतीक र रोमीहरूको साम्राज्यवादी संस्कृतिको व्युत्पत्ति दुवैलाई जनाउँछ।
अस्ट्रिया (समग्रमा ह्याब्सबर्ग देशहरूको अत्याधुनिकताको सट्टा) पन्ध्रौं शताब्दीमा अस्ट्रियाको आर्कडचीको हिस्सा बन्यो, र यसको साम्राज्यका धेरैजसो अन्य क्षेत्रहरूले आफ्नै संस्था र प्रादेशिक इतिहास पाए। १८०४ मा फ्रान्सिसले नयाँ नाम ग्रहण गर्दा, ह्याब्सबर्गका सबै क्षेत्रहरूलाई कैसरटम ओस्टेरिक भनियो। उहाँ "सिजरका नयाँ नाति" हुनुहुन्थ्यो, उहाँ पवित्र चैपलको नयाँ संरक्षक रहनुभयो। इतिहासकार फ्रेडरिक हीरका अनुसार, नयाँ अस्ट्रियाली ह्याब्सबर्ग सम्राट नयाँ शैलीको "अक्टोरिटास" रहे। नेपोलियनको आक्रमणको सामना गर्दै, फ्रान्सिस पवित्र रोमन राज्यको भविष्यका वर्षहरूको लागि भयानक थिए।
यो महिला रोमीहरू, इजिप्टियनहरू, भाइकिङहरू, रहस्यमय धर्महरूको इतिहास, र मानिसहरूका गोप्य कुराहरूप्रति रिसाउँछिन् र पुरातात्विक खोजहरूबाट उत्साहित हुन्छिन्। यद्यपि यो अर्को तरिकाले आफ्नो राज्यको विस्तारको रूपमा देख्न सकिन्छ, इतिहासकारहरूले मूल रूपमा यसलाई मध्ययुगीन कालमा पुरातनताको संक्रमणलाई चिन्ह लगाउन प्रयोग गर्छन्। त्यसपछि उनले ४८० मा आफ्नो हत्या नभएसम्म पश्चिमको शासनको आरोप लगाए, जसले गर्दा उनी व्यावसायिक रूपमा पश्चिमको पूर्व रोमन सम्राट बने। केही दिनपछि, म्याजिस्टर सेना, ओरेस्टेसले जुलियस नेपोसलाई सक्रिय गरे र उनलाई इटाली र पूर्वी सेनासँगै डाल्माटियामा धपाए।